اطلاعات تماس

خروس لاری را می‌توان به طور خالص در نواحی مختلف ایران به خصوص در شهر لار ، واقع در جنوب استان فارس یافت. تعداد کمی از این نژاد نیز درناحیه اردبیل ، چابهار وکنارک و نیز تهران وجود دارند.معمولاً خالص‌ترین نوع این نژاددرشهرلارپرورش داده می‌شود. در خراسان و به خصوص در نواحی مرزی تعدادی از این نژاد یافت می‌شود. (در افغانستان و در مجاورت مرز ایران نژادی با خصوصیت نژاد لاری پرورش داده می‌شود که به نژاد افغانی معروف است،ولی دلایل موجود نشان می‌دهد که نژاد افغانی نژاد مستقل نبوده و بلکه نوعی از لاری می‌باشد که خصوصیات جنگندگی بیشتری داردودر افغانستان پرورش داده می شود و از نژاد لاری سنگین تر است)

مشخصات ظاهری

شکل عمومی بدن نژاد لاری با تمام نژادهای دیگر متفاوت است و به طور کلی بدن بلند و کشیده، سینه پهن و عمیق و پرگوشت، گوشت سینه سفت و پر، پشت پهن و دارای شیب از جلو به عقب می‌باشد. بالها محکم و به بدن چسبیده و پرهای دم با زاویه 45درجه بالاتر از امتداد پشت قرار گرفته‌است. ساق پا با زاویه ملایمی به ران متصل شده‌است و از این رو به طور کلی شکل ویژه‌ای به بدن این نژاد می‌دهد. رشد سر نسبت به بدن کوچک به نظر می‌رسد و فرم سر به اصطلاح ماری شکل می‌باشد. تاج اغلب در انواع اصیل توت فرنگی شکل و گردویی است. چشم‌ها درخشان، عقابی و سفید یا فیروزه ایی یا پرتقالی رنگ بوده و رشد تاج و ریش اغلب کم است. تاج در خروس‌ها، قرمز تیره و در مرغ‌ها قرمز معمولی و لاله گوش در تمام انواع این نژاد قرمز رنگ است. منقار کوتاه، بسیار محکم و زرد رنگ است و در بعضی انواع، لکه‌های قهوه‌ای رنگ در منقار بالایی وجود دارد. گردن نسبتاً بلند و استوانه‌ای و انتهای آن تقریباً در بدن فرو رفته‌است. قلم پا کلفت و بلند بوده و رنگ آن اغلب در واریته‌های اصیل زرد مایل به قهوه‌ای و در برخی انواع قهوه‌ای پررنگ وحتی تیره می‌باشد. پنجه‌ها پهن و دارای چهار انگشت است.

انواع نژاد لاری

واریته‌های مختلفی از نژاد لاری در ایران مشخص شده‌است. شکل بدن در تمام این واریته‌ها تقریباً شبیه هم بوده و فقط از نظر رنگ پر و بال با هم فرق دارند. خروسها را بر اساس نوع تاج به تاج مهر، تاج سپر و تاج میل تقسیم می‌کنند. گفته می‌شود که نژاد اصیل مشخصات زیر را دارد: چشم سفید و یا زاغ، پای سبز یازرد، دم پایین، نوک کوتاه و عقابی، سر گرد و ریش و گوشواره بسیار کوتاه. به طور کلی از نظر رنگ پر و بال واریته‌های مختلف نژاد لاری که در ایران وجود دارد به شرح زیر می‌باشد:افغانی و ایرانی که در اصطلاح عشقبازهای افغان به کلنگی معروف است که بیشتر در نواحی شرقی ایران یافت می شود و به رنگ های ابرش با چشمان زاغ وفیروزه ایی ویا سفید وجود دارد.در نواحی غربی نژاد هایی با نام جنگلی که حاصلی از نژاد ترک و ایرانی یا افغانی و ایرانی با ترک هستند که اغلب در کرمانشاه وکردستان ایران یافت می شوند.همچنین نژاد مالای و مالاگاچ هم با در این نواحی به صورت ترکیبی از دو نوع قبلی موجود است.در نواحی شمال غرب و تبریز و اردبیل انواعی از مالای و مالاگاچ با ترکیبی از نوع ایرانی آن و انواعی از ترک مخلوط شده اند که از نظر زیبایی و قدرت بدنی با واریته های کرد قابل مقایسه هستند. اما در شمال ایران و نواحی کناره ی دریای مازندران به دلیل فرهنگ بومی مردم ترکمن و علاقه وافر آن ها به جنگ لاری در این نواحی از بهترین های تمام ایران حتی افغانستان یافت می شود که با ترکیب انواع مالای و افغان با لاری ایرانی انواع جنگی منحصربه‌فردی یافت می شود.در نواحی غرب دریا و بندر انزلی هم جنگ لاری به یکی از سرگرمی های مهم ی تبدیل شده است که همراه شرط بندیهای میلیونی می باشد!به همین دلیل از تمام ایران بهترین های خروس و مرغ لاری با انواع محلی قدیمی ترکیب که انواع جنگی منحصربه‌فردی رابه وجود آورده اند.باتوجه به علاقه لاری بازان و شرط بندهای این عمل به نوعی کسب تبدیل شده که می تواند باعث ایجاد انواع بسیار جنگی لاری در پی ترکیب و اصلاح آنها در آینده ایی نه چندان دور بود!

خصوصیات تولیدی

• مرغان نژاد لاری از نظر کلی جزو نژادهای سنگین می‌باشند. سرعت رشد و رویش پرها در بین افراد این گروه نژادی در ابتدا کند می‌باشد، ولی از سن سه ماهگی به بعد از سرعت رشد نسبی خوبی برخوردار می‌شوند.
• وزن مرغان بالغ یکساله حدود 3 تا 4 کیلوگرم و وزن خروس‌ها در همین سن 4 تا 5 کیلوگرم و بیشتر می‌باشد. در خروس‌های مسن، وزن گاهی به 6 تا 5/6 کیلوگرم و بیشتر هم می‌رسد.
• سن بلوغ جنسی و تخمگذاری اغلب در 7 ماهگی (27 تا 28 هفتگی) بوده و تخمگذاری با تخم مرغ‌های ریز شروع می‌شود.
• تولید تخم مرغ سالیانه بین 60 تا 80 عدد (حدود 18درصد) با وزن متوسط هر تخم مرغ 50گرم می‌باشد.
• تخم مرغ به رنگ کرم تا قهوهای تیره و به شکل بیضی کشیده و با پوسته‌ای نسبتاً ضخیم است.
• ضریب تبدیل غذایی بسیار نامطلوب می‌باشد. به طوری که در مقابل حدود 20 کیلوگرم غذای مصرفی 1کیلوگرم تخم مرغ تولید می‌شود. گوشت و تخم مرغ آنها دارای طعمی مطلوب بوده ولی در سنین پایین از گوشت خوبی برخوردار نمی‌باشند.
• دفعات کرچ (مرغ) در این نژاد زیاد است و معمولاً در سال 2 تا 3 بار کرچی در بین این مرغان دیده می‌شود. (به طوری که بعد از تولید هر 20 تا 25 عدد تخم مرغ حالت کرکی پدیدار می‌شود).

منبع :برگرفته ازویکیپدیافارسی